Deze hadden we nog niet meegemaakt.
Bijna altijd moeten we terug naar huis, omdat we iets vergeten zijn. Maakt niet uit wat…Maar nu we zijn zondag vertrokken en maandag weer thuis. Yeah!!
Rene had pijn aan zijn been en was bang dat dit door de ijzerstapeling werd veroorzaakt, maar het bleek ischias te zijn. Dus dokter, ontstekingsremmers, pijnstillers en vrijdag werd onze tweede vertrekdag.

Door Duitsland, via Soest (mooie altstadt), Mullhausen (ook een mooie altstadt) naar Dreesden: een ongelooflijke alstadt. Marijke je had helemaal gelijk! De stad is plat gebombardeerd in WO2 en er was niet veel over, maar is prachtig gerestaureerd.
Een camperplaats aan de Elbe en plm 10 minuten lopen naar het oude centrum. Helemaal goed!

Het is een andere soort vakantie dan we gewend zijn, want we moeten in Polen van camping naar camping reizen. Normaal gesproken staan we vrij of op camperplaatsen, maar dat lijkt ons niet zo verstandig in dit land.
En aangezien Polen niet zo veel campings heeft en met een soms stuntelige bewegwijzering leverde dit de eerste dag nogal wat stress op.
De campings zijn nogal divers hier. Op de camping in Zakopane werd naar iedere douchebeurt de douche uitgebreid gepoetst. Op andere plaatsen nam je niet eens de moeite om het sanitair te bekijken na de buitenkant te hebben aanschouwd. Maar over het algemeen zijn ze oké.

Polen is een zeer religieus land. Dit hebben we o.a. mogen ervaren in de stad Czestochowa, na Rome, Mekka en Lourdes een van de grootste bedevaartplaatsen ter wereld. Ieder jaar in augustus gaan er honderdduizenden mensen uit heel Polen op bedevaart naar de Zwarte Madonna. Het is een prachtig kloostercomplex en hier hebben we een buitenlucht Viering (gedeeltelijk) bijgewoond met duizenden mensen.
Veel enthousiaste jonge (!) gelovigen, maar ook veel jonge paters en nonnen op slippers, sandalen, gympen en rugtassen.
En mensen die nog in de rij staan voor de biechtstoel.
De religie uit zich ook in de prachtige kathedralen, kerken en kleine houten kerkjes
In Jawor hebben we de vredeskerk bezocht (Unesco). Na 1650 kwam er meer religieuze vrijheid, waardoor de protestanten hun eigen kerken mochten bouwen. Ze mochten niet in de stad bouwen, de kerk mocht geen toren hebben en niet van steen zijn. Dit resulteerde in een van buiten eenvoudige houten kerk, maar uniek van binnen.

Het wegennet is ons enorm meegevallen. De hoofdwegen zijn grotendeels in orde. De secundaire wegen hebben af en toe Roemeens/Bulgaarse trekken, dus gaten en slalommen. Overal wordt aan het wegennet gewerkt. Hier en daar is het dan ook behoorlijk overbelast met files als gevolg.
De gemiddelde Poolse auto is een behoorlijk stuk jonger dan onze Suzuki.
De caravans en campers zijn bijna allemaal verouderd, dus we vallen niet op met onze old-timer.
De steden zoals Krakow(!), Wroclaw, Opole en Nowy Sacq zijn openluchtmusea. De meeste gebouwen op de centrale pleinen zijn gerestaureerd of worden opgeknapt. Er wordt overal getimmerd, gestukadoord en geverfd.
Veel woningen in dit land zijn pico bello in orde, anderen zijn niet af of ze zijn klaar voor de sloop.
Vooral in de omgeving van Zakopane (zuidelijkste deel van Polen) staan kleine paleisjes in geheel eigen stijl met balkons, afdakjes, dakkakapellen daterend uit rond 1900. De nieuwbouw heeft ook deze aparte stijl.
In het algemeen zijn de huizen erg groot, dus overal kamers te huur.
Kanttekening: we hebben alleen Silezië en de omgeving van Krakow verkend. Silezië is het meest welvarende deel van Polen (volgens de boekjes) en Krakow en omgeving teert op het toerisme. Dus voor de rest van het land kunnen we niet spreken.
Het leuke van vakantie is nieuwe mensen leren kennen.
In Jelinia Gora hebben we de Poolse Magda en haar Friese man leren kennen, zomaar op een parkeerterrein. Binnen een kwartier waren we 's avonds uitgenodigd bij hun thuis. Magda is in deze stad opgegroeid en waren nu met hun twee kinderen op vakantie in het appartement van haar overleden oma. Poolse gastvrijheid? Gezellige avond gehad en de dag erna gebarbecued op de camping. Weer gezellig
Op verschillende campings zijn we Dirk en Von tegengekomen, ook uit Friesland. Met deze twee hebben we Krakow verkend en een paar leuke avonden gehad.

Aangezien Rene last heeft van claustrofobie wilde hij niet naar de zoutmijnen van Wieliczka. Jammer voor hem, want dat was een ervaring apart. Per trap daal je tot een diepte van 135 meter. Prachtige kapellen waar alles van zout is, van altaar tot kandelaar, onderaardse meren en talloze figuren van zout. Samen met Dirk en Von heb ik dit geweldige uitstapje gemaakt.
Als je Krakow bezoekt, kun je niet om Auschwitz heen. We hebben even getwijfeld, maar het is toch een must om dit te bezoeken. Imponerend en emotioneel: een plek waar je erg verdrietig van wordt. De barakken, de gaskamers, de crematoria, de spoorlijn en de trein, de weg die linea recta naar de gaskamers liep……….geen woorden voor. Anderhalf miljoen mensen zijn hier vermoord, daar wordt je heel stil van.
Nog een paar bevindingen:
De Polen lijken stuurs, maar als je ze aanspreekt zijn ze heel behulpzaam.
Minpuntje: de in overvloed aanwezige schreeuwende reclameborden links en rechts langs de wegen.
De begraafplaatsen zijn overal een bloemenzee.
Polen zijn niet de beste chauffeurs: er wordt vaak hard en roekeloos gereden.
Veel Polen spreken enigszins Duits en/of Engels, vooral de jeugd spreekt matig tot goed Engels. Kan men niet van de Fransen en de Spanjaarden zeggen
Tot nu toe bevalt Polen ons prima!

Recente Reisverslagen: