Salisbury en de Zuid-kust

SALISBURY EN DE ZUIDKUST.

We wilden graag Bath bezoeken, maar zoals eerder gemeld Engeland is vaak niet camperminded. De Park & Ride had een beperkte doorrijhoogten en een parkeerplaats in de stad was ondenkbaar, dus hebben we deze mooie stad moeten overslaan.

Op naar het prachtige Salisbury. Onderweg, ergens in niemandsland , doemde een enorme parkeerplaats op: Stonehenge, het beroemde prehistorische monument. We wisten wel dat het in de buurt was, maar wilden er niet specifiek naar toe (ik wel, dus dat kwam goed uit). Dus op naar de cirkel en het is toch wel maf om dit met eigen ogen te mogen aanschouwen. Alhoewel 16 pond voor een paar stenen erg duur is, maar wel een heel interessant bezoekerscentrum.

Het oude Salisbury, gesticht in 1220, met zijn prachtige kathedraal, mooie huizen en scholen is een aangename stad. We hebben deze vanaf de camperplaats nabij een mooi park, met de fiets kunnen bezoeken. Rene wilde graag de de toren van de kathedraal bezoeken, de hoogste van Engeland. I.v.m. mijn hoogtevrees hoef ik dat niet te proberen en was bezig met een fietstocht door de stad, totdat ik telefoon kreeg: hij was even vergeten dat hij last van claustrofobie heeft en had rechtsomkeer moeten maken. Hij baalde enorm.

Het weer werd steeds beter dus op naar de kust. Hoe we het verzonnen hebben om op een zonnige, warme dag naar de badplaats Brighton te rijden....file heen, file terug. De beroemde pier van Brighton was letterlijk een grote kermis. Je kon over de koppen lopen, maar als je dan daar bent, moet je er toch geweest zijn. De Royal Pavillon en Brigton Dome was het bekijken waard.

In Newhaven aan de kust hebben we op een prachtige plek aan zee gestaan. In een pub hebben we Nick en Brian leren kennen en hier drie gezellige middagen mee gehad. Met Nick hebben we een eerlijke ruil gemaakt: ik heb erwtensoep voor hem gemaakt (had alle ingrediënten bij me; zijn schoonzus is met een Nederlander getrouwd) en hij had vlees gedroogd met Zuid-Afrikaanse kruiden, waar Rene zo gek op is.

Nog een paar opmerkingen/anekdotes:

We liepen door Salisbury en Rene riep ineens tegen iemand :”Ook op bezoek?” Ik zag iets bekends: het was Rene Froger met zijn vrouw.

De oude kerkhoven zijn geweldig met hun schots en scheve grafstenen, prima decor voor een horrorfilm.

En dan die typische Britse schoorstenen: we hebben veel “Coronation Streets” gezien.

Fietsen is helaas bijna niet mogelijk. Je ziet wel fietsers, maar dat zijn die van de racefietsen en die zijn alleen maar levensmoe.

We werden aan een dame voorgesteld en deze vroeg waar wij wonen. Haar antwoord: oh, daar heb ik ook gewoond!(Afcent).

Onze zwerversbestaan is bijna voorbij. Overmorgen op de boot, nog hopelijk een paar mooie dagen aan de Belgische kust en dan richting naar huis.

Engeland is een prachtig land en met zijn glooiende heuvels, velden en weilanden lijkt het vaak op Zuid-Limburg, alleen is dit een stuk kleiner. De prachtige steden en dorpen zijn vaak plaatjes (het lijkt wel of hier alles oud is) Er komt zeker een vervolg op deze reis.

Fijn dat jullie ons gevolgd hebben en bedankt voor de leuke en grappige reacties.